Vrijdag 21 juni van Le Breuil naar Guérigny

5 Comments

23 km ? 24C
Bij het afscheid neemt de Dennis een foto van Chantal en mij.
Als ik een 2 uur gelopen heb komt het eenzame gevoel weer omhoog. Kan niet zeggen waardoor. Dan belt mijn vader, als geroepen. Het valt me op dat hier ontzettend veel verschillende soorten vlinders zijn. Ze fladderen vrolijk om me heen, en daar wordt ik ook weer blij van.
In Prémery raak ik de weg kwijt. Ik volg mijn route als een dame uit een winkel zegt “Santiago is de andere kant uit!” Maar dat is de kant waar ik vandaan kom. We kijken samen in het boekje. De genoemde straat is inderdaad de richting waar ik vandaan kom. Ik loop weer terug maar kan de genoemde straat niet vinden. Dus toch maar weer de andere kant op. Ik kom weer langs dezelfde winkel en de partner van diezelfde mevrouw roept me binnen en geeft me een kop koffie. Hij tekent het uit. Ik moet terug naar de straat waar ik uit ben gekomen en rechts ben gegaan, maar moet dan links. De route gaat heen en weer, heel verwarrend. De man laat me een foto zien van een pelgrim met een paard, die ook de weg kwijt raakte en ook koffie van hem heeft gekregen. Gelukkig ben ik niet de enige! En deze mensen hebben er hun missie van gemaakt verdwaalde pelgrims de weg te wijzen. Zonder hulp was ik hier niet uitgekomen. Ik heb zo’n beetje een uur vertraging opgelopen. Als ik verder loop bedenk ik dat ik de afgelopen dagen steeds bang ben dat ik niet op tijd aankom, te langzaam ben, de herberg niet haal. Maar waarom. Ik heb nog ruimschoots de tijd, zelfs met de vertraging. Ik heb al gebeld en weet dat er plek is. Dat geeft rust. Het is de angst dat ik het niet volhou tot het eind. Dat heeft denk ik te maken met de studie Theologie/pastoraal werk die ik ook niet tot het eind toe volgehouden heb. Maar nu heb ik het steeds volgehouden. Als ik het doel maar weet en de weg ernaar toe kan ik de stappen wel zetten.
Als ik rond 14.30 in het bos loop wordt ik ingehaald door, jawel, een Nederlandse pelgrim! Ik ben blij hem te ontmoeten en we lopen samen nog zo’n 1,5 uur naar onze slaapplek, een gemeentelijke herberg. Tijdens het wandelen en eten hebben we het over van alles, ons werk, privésituatie, de reden van onze pelgrimstocht. Het is een leuke, spontane man, vol energie. Hij is marathonloper en heeft de ziekte van Crohn. “Als ik moet, dan moet ik” zegt hij, dan weet je dat als ik hard wegloop. Dat lijkt me deze tocht lichamelijk wel zwaarder maken. Zeker als je bijna de hele dag geen wc in de buurt hebt. Ik heb nu behoorlijk uitslag op mijn onderbenen, net boven mijn sokken. Geen idee wat het is. 

Ook hier een bloemenzee

5 thoughts on “Vrijdag 21 juni van Le Breuil naar Guérigny”

  1. Hallo Daniëlle Wat goed dat je op weg bent. Laat je verrassen door de mooie ontmoetingen met mensen ((ook zij zijn zoekend en nadenkend) onderweg en geniet van de wandeling door de druivenvelden en door de Pyreneeën . Loop je in Spanje langs de kust of via het binnenland ? Ook Spanje heeft mooie routes maar ook Hornilla,s (bakoventjes) waar je doorheen loopt .Neem voldoende proviand mee in de ochtend. Bij ieder kerkhof is water te krijgen. De gele pijlen wijzen je de weg ! Succes verder.

    1. Dank je Ton! Ik neem de Camino Frances, door het binnenland. Een bakoven was het vandaag ook, morgen 40C. Maar heel vroeg vertrekken!

  2. Ik had het gevoel dat ik je moest bellen niet wetende dat dan wat douw was of het gevoel had dat je alleen was maar wij gaan elke dag met je mee hoor maar ik ken dat gevoel ook wel hoor maar wij denken al tijd aan je ieder moment verder de Groeten van ons Je Moeder en Vader

  3. Wat een prachtige verhalen schrijf je, wat een mooie dingen maak je mee. En wat fijn dat we met je mee mogen reizen.

Laat een antwoord achter aan Henny Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *